- бұзықшы
- сын. сөйл. Бұзық. Ұстасамын қожамен елде тұрған, Неге десең, б ұ з ы қ ш ы көбі антұрған. Сыр мен Түркістаннан келіп қайтқан, Имандардың ісіне жаным құрбан! (Мәшһүр Жүсіп, Шығ., 4, 197).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
